Spítalalífæðar
Myndlist á eins vel við á sjúkrahúsum og orðin sem ljóðskáldin töfra fram. Framtakið að safna myndum og sýna á ellefu sjúkrahúsum og hvetja orðsins menn til að tjá sig um lífæðar á spítala verður upplyfting fyrir sjúklinga, starfsfólk og aðstandendur. Í framtakinu felst virðing fyrir öllum sem eiga þess kost að heyra og sjá verkin. Ungir listamenn jafnt sem þeir er komnir eru yfir miðjan aldur, allir áræðnir, allir djarfir, hafa stillt saman strengi sína á vegum Íslensku menningarsamsteypunnar art.is. Listin er hvort tveggja í senn, uppspretta og afl. Eins og lífæðin, sem flytur súrefni um líkamann. Eins og umferðaræðin, sem tengir saman borg og bæ, lönd og strönd um göng. Lífæðar listamannanna eru jafnmargslungnar og þeir eru margir. Matthías og Hulda Hákon, Kristján og Sjón og allir hinir. Óþrjótandi tilbrigði í listinni, tilbrigði við lífið. Gleðin og sorgin sem birtist okkur stundum í sínum nöktustu myndum á sjúkrahúsum. Tuttugu og fjórir listamenn með orð og myndir. Listamenn sem flytja líf í list sinni inn á ópersónulegan gang sjúkrahúss. Straumar og stefnur í myndlist og ljóðagerð í hartnær hálfa öld. Verk sem á að njóta og brjóta um leið til mergjar hugrenningarnar sem þau kalla fram. Ég hlakka til, ég veit að þeir sem sjá og heyra eiga eftir að njóta, ég þakka art.is framtakið og listamönnunum fyrir sinn þátt.
heilbrigðisráðherra
... í gagnsærri skikkju
kemur gamall maður til jarðar
og gengur við sólstaf
yfir hraunið
Landið eftir Matthías Johannessen
|
